Als het eruitziet als een crash en zich gedraagt ​​als een crash, is het een crash

De toneelschrijver Ibsen bedacht een zin die veranderde in ‘een beeld zegt meer dan duizend woorden’. Dus hier zijn duizend woorden in één afbeelding:

Ik ben zo geneigd om het artikel hier te beëindigen.

De belangrijkste vraag bij het in kaart brengen is: waar houdt de vooruitziende blik op en komt de terugblik in beeld? De theorie zou zeggen dat je nooit naar een kaart kunt kijken om de toekomst vast te stellen. Mensen die voortschrijdende gemiddelden volgen, hebben hetzelfde probleem. Het lijkt erop dat het voorspellend is, maar hoe meer je graaft, hoe minder duidelijk het is dat je geld kunt verdienen met voortschrijdende gemiddelden als signalen. Geavanceerde hedgefondsen gebruiken signalen die te klein zijn om geld mee te verdienen en combineren ze om zichzelf combinaties te geven die hen een winst opleveren die de moeite waard is om te winnen, maar het probleem met grafieken is dat willekeurige patronen kunnen ontstaan, maar dat de kans dat ze doorgaan nihil is. 50/50 maken.

Of zo luidt de theorie.

Je moet je echter echt vasthouden aan de efficiënte markthypothese, op een manier die maar weinig mensen doen, om naar de bovenstaande grafiek te kijken en geen crash in het vooruitzicht te zien, in plaats van een toekomst van soepel en willekeurig zeilen. Persoonlijk geloof ik in de efficiënte markthypothese, maar het is de regel en niet de wet, en hoe gekker de opzet, hoe moeilijker het voor de markt is om zich aan die regel te houden. De kurtosis op de markten is veel te dik. Vertaling: “de teek raakt de fan” is veel te vaak voor de statistische theorie, en bizarre ongelukken gebeuren veel te vaak in vergelijking met wat een perfecte marktverdeling van uitkomsten zou opleveren. Dit komt omdat de topologie van de markt niet tweedimensionaal vlak is, of beter gezegd: er zijn allerlei hoeken en gaten in de markt die problemen kunnen verzamelen om op een gegeven moment naar het marktlandschap te ontsnappen en het te verpesten. De dikke vinger van een flitscrash is slechts één voorbeeld hiervan. Een centrale bank die een economie die onder een pandemie verkeert, redt, is iets anders.

Klassiek is een crash 25%, maar technologie heeft meer bèta, dus kan gemakkelijk 30%-50% gaan en de groten zoals 1929 en 2000 gaan meer dan 75%.

Dus de oproep is op zijn minst: gaat het crashen? Hoe ver dan?

In deze wereld na de vrije markt is het antwoord hoe laag de munt zal kunnen dalen voordat de nieuwe geldslang erop gaat om te voorkomen dat het systeem instort.

Ik denk dat dit net onder die 25% ligt – noem het 12,000 – maar als ik er alleen maar naar kijk en me afvraag, ligt het ergens tussen de 8,000 en 10,000. Een halvering van de Nasdaq zou een enorme klap zijn.

Dat zou de inflatie waarschijnlijk de dood injagen, maar dat gold ook voor de Grote Depressie.

Het oorspronkelijke citaat van Henrik Ibsen was: "Duizend woorden laten niet dezelfde diepe indruk achter als één enkele daad."

Voor mij is die daad het kopen van veel edelmetalen, terwijl je tegelijkertijd wegblijft van de lievelingen van de grote markt.